my lovestories

 

میان تاریکی

تو را صدا کردم

سکوت بود و نسیم

که پرده رامی برد

در اسمان ملول

ستاره ای می سوخت

ستاره ای  میرفت

ستاره ای می مرد

تو را صدا کردم

تو را صدا کردم

تمام هستی من

چو یک پیاله ی شیر

میان دستم بود

نگاه ابی ماه

به شیشه ها می خورد

ترانه ای غمناک

چو دود بر می خاست

ز شهر زنجره ها

چو دود می لغزید

به روی پنجره ها

تمام شب انجا

میان سینه ی من

کسی ز نومیدی

نفس  نفس می رد

کسی به پا می خاست

کسی تو را می خاست

دو دست سرد او را

دوباره پس میزد

تمام شب انجا

ز شاخه های سیاه

غمی فرو می ریخت

کسی ز خود می ماند

 کسی تو را میخواند

هوا چو اواری

به روی او می ریخت

درخت کوچک من

به باد عاشق بود

به باده بی سامان

کجاست خانه ی باد؟

کجاست خانه ی باد؟

فروغ فرخزاد