بوم سفید عشق

نگــــــــران نبودنـــت نبـــاش

نفـــرینــــت نمی کنــــم

همیـــــن که دیـــــگر جایــــــت در دعـــــاهایــــم خالیـــــست

برایــــــت کافیـــســت..

 

هواتو و گریه هات... که میمیرم برات


مرا دوست بدار

اندکی...

ولی طولانی... 

هی دنیا ....

روزگاریست سهراب

 

همه از هم دورند

 

همه از هم بیزار

 

نارفیقی باب است , نامردان بسیار !

 

کاش

 

به ما می گفتی خانه ی دوست کجاست . . .