دلم را می سپارم  به پرستو ها

تا با مهاجرتشان خاموش کنند

عشق  شکسته ی قلبم را

تا که چشمانم زیبای ات را فراموش کنند

***

دلم را می سپارم به باد

تا با خود به دوردست ها ببرد

تا که شاید شوم اندکی دلشاد

***

دلم را میسپارم به رود خانه

تا که جاری شود وبا خود ببرد

تا برساند راز دلم را به پروانه

***

که شاید پروانه  بفهمد مرا

بداند درد تنهایی  چیست ؟

که شاید پروانه با درد شمع آشناست

که شاید او بداند درمان دردم در دست کیست ؟